Dünyada birkaç gün

Ne kadar da hiçbir şeysiniz

Ne kadar da dokunmaktan, sevişmekten ibaret

Ne kadar da salyalı, ne kadar aç bir köpek

Ne kadar ruhu kör, ne kadar bedeni yapışkan

Ne bir dünya kurtarır sizi dünyadan

Ne de dünya kurtulur elinizden

İçimdeki her şeyi kilitleten

Ve ruhumu bedene hapseden siz

Ne kadar da çaresizsiniz

İğrenmek bile bir değer arz eder

İğrenmek bile övücü bir şeydir

İğrenmiyorum sizden

Sevmiyorum sizi

Nefret etmiyorum

Hiçbir şey hissetmiyorum

İnandığım her şeyi

Koruyorum dininizden

Sizin anlam sandığınız

Değer biçtiğiniz

Beş kuruşluk algınızla eriştiğiniz hiçbir ben

Ben değilim

Çirkin

Çirkin

Başka da bir şey değil

Parlayan güzelliğiniz

Hiçbir şey istemedim

İstemeyeceğim

Nasıl da sarışın, nasıl da esmersiniz

Kalp kırıcı kalbiniz

Ruh bükücü inceliğiniz

Boyun eğdirmeye çalışan mütevaziliğiniz

Bu bir intihar mektubu değil

Bir hayat

Bir her gün yeniden doğuş

Sizden uzak olan her şeyin ağıdı

Bu bir sitemden çok bir matem

Ah insan yanım

Seni bıraktım

Senden vazgeçtim

Pişman olacağım ne var?

Bütün gözlerin ardındakini görürken

Bütün soruları ve cevapları bilirken

Ve size ispatlamak gayreti bile hayretken, ohayken, yuhken

Ah insanlığınız

Siz kötü olmamı bile hak etmediniz