Kel dünyanın kahpe düdüğü
O kadar ağladın ki gözlerim eridi
Eskiden kocaman gözlerin vardı bir
Hepsi mi eridi, şimdi yokuz
Nasıl devasız bir ölmezlik budur
Beni aramamamıza şaşmamalı
Ben bulunmaz hint okyanusu iki
Doğmaması gerek bir kara tohum
Ben çalı süpürgesidir üç
Kesildiğini unutmuş bir ağacın gölü
Beni buraya göm, usulsüz olma
Ben canımdan doğarak vaz geçti
Sen öldürmeyerek benden dört
Nasıl kıvranıyor kısır varlığın
Doğurmak için kendine beden
Sen anlam fazla ince elleri
Bedenini soyunup ruhuna erişemez beş
O ellerle ciğerimi deldi beni
Büyük konuş
Olmayacak sözler eş
Bir ölüyü güldürmeye umarı yok altı
Nasıl teslim etti kendimi sona
Yoğun tüm evrende, varı yok
İnandım aftan saf olduğuna
Şimdi bu kiri kin yıkayacak yedi
Bir bebek doğdum kucağın -a
Beni kanından kim yalayacak artı
Sonsuz büyüyen gözlerin bir
Benimkini yiyor, eşittir sekiz
Her şeye yabancıyım, vah senim
Dünyam beni almıyor dokuz
Deliliğin sabit ilmidir hu
Aşkın metabolizmasında on
Çalışmıyor duruyor
Durarak yarışıyor
Yarışarak nasıl fason
Bir değişken denklem kanseri
Kuşlar uçabiliyor
Kuşlar uçmayı bilmiyor
Kuşlar uçmayı bilmemeyi düşünmüyor
Bu yüzden kuşlar uçabiliyor ve
Son
