25.3.12

Tanrıdan mektup


Söylemekten korktuğun her şeyin adıyla başla;


"Artık hiçbir şey yetmiyor

Çünkü şımardın

Çünkü fazlayken her şey, dağıtmanın bokunu çıkardın

Çünkü bencildin

Olduğun her şeye bir sebep buldun

Kendin hariç her şeyi suçladın

Ayıp olmasın diye, zaman zaman kendini de aşağıladın

Razıyım (Allah razı olsun)

Bütün aşağılamalar bir yaranma biçimi

Madem o kadar bıktın, neden ölmüyorsun?

Çünkü hala tüketilecek bir şey var aradığın

Hala bir şeylerin daha bokunu çıkarmayı istiyorsun

Neden yolda kaldın?

Kendi seçtiğin her şeyden şikayetçi

Ne yapsa yaranamayan ben, tanrın

Ne dilese ertesi gün pişman olan sen, insan

Bencillikten öleceksin

Bütün anlayışlar, bütün kederler, bütün koruyup kollamalar bundan

Hala izin vermiyor

Hala bir leş peşinde

Kendi ruhunun akbabası

Kendi saflığının katili

Pisliğin içinde şarkı söylüyor

Yakın bul kendine

O sensin

Etrafında ne kadar hüznünü ve hissizliğini ayağa döken varsa

Göstermelik yaşayan ve yalnızken bir hiçe dönüşen herkes

Sen, ben.

Seni bunun için yarattım, farklı ol diye benden

Normal olan her şeye düşmanlığı normalleşmiş

Bilgiyi de, sevgiyi de, aklı da, bütün çeşit niyetleri de sırf kendi menfaatine

Biraz daha sivrilmek, -ki insan dibe de sivrilebilir, biraz daha boktan

Biraz daha farklılığın aynılığı, biraz daha tanrılaşmak için hatalarının içinde

Sür babam nereye süreceksin

Öldür kendini, hangi çukurda çürüyeceksin

Sana verilmiş hiçbir şeyi kullanmasını bilemedin

Suçlanacak milyarlarca insan var seç beğen al

Sana sunulan saf suyun içine işedin

Sana verilen sevgiyi aşağıladın

Sen, ben, hangimiz, aynı yokun suyu,

Doldur, iç

Kendi tükürdüğün, kendi sıçtığın

Tenden başka gerçekliği olmayan bir yaratığın

Kokuşmuş göğsünden em

Nereye varacaksın

Sana gösterilmiş hiçbir ışığı göremedin

İnsanın insana sattığı oyuncaklarla yetindin

Uyuştun yığıldın devrildin

Acın bile bir piyasaya dönüştü

Ettiğin hayrın bile içine ettin

Beklediğin saygı kendinde yok

İstediğin hayat seçtiğine yabancı

Emeksizliğin

Yerine göreliğin

Kuyruğunu kaptırmayan sahte bilgeliğin

Kendini korumak için kendini incittiğin

Şimdiye kadar iptila ettiğin

Hiçbir şey

Beş para etmiyor

Tamahkarlığın kader değildi

Her şey senin eserin

Sana donatılan sofrayı devirdin

Sana açılan kapıyı çarpıp gittin

Şimdi zaman seni hiçbir yere götürmüyor

Şimdi inanç sana hiçbir şey veremez

Hikayen de masalın da yersiz

Sana adanan her şeyi siktir ettin

Bu kadarı fazlaydı

Kendi midenin kaldıramayacağı haltlar yedin

Suçlu kim?

Hala reddetmedesin kendini

Hala ne akınla ne bokunla barıştın

Zor gördüğü yerde içine kapanan aklın

Her şeyi nasıl da biliyor

Bilmek neyini kolaylaştırdı

Bildiklerin ona buna yetiştirmelik laftan öte değil

Kendi içinde huzur bulamıyorsa insan

Dünyayı içine doldursam ne fayda

Abart

Daha da abart

Her şeyi çıkmaza götür

Kendi kendine belalar yarat

Sana her şey verildi

Yüz insana bölünseydi varlığın

Yüzü de yolunu bulur, doğasına şükrederdi

Bırak şimdi hayatın boşluğunu

Hayat evvelden beridir boştu

Onu dolduracak olan sendin, sen

Bu yüzden bu çorağa yolladık seni

Seni bu yüzden yarattık ey ahmak

Senden istediğim bana tapman değil

Beni istediğin kadar reddet

Ama beni reddediyorsan beni utandır

Beni sevmiyorsan dünyayı dolaş

Durduğun yerde pirelenen aklın

Her gün yeni bir fikir bulduğunu sanıp

Seni aldatmasın

Sana verdiğim zihnin binde biriyle dünyalar kurdu insanlar

Dünyalar yıktı

Medeniyetler devirdi

Hepsi birer çığır açtı küçük arazisinde

Sana mucizeler yarat demiyorum

Bu bir oyun değil, ikinci bir hakkın yok

Biraz da güzellikleri gör

Tüketmeden sevmeyi bil

İncitmeden var etmeyi

Küfretmeden söylemeyi bil

Biraz adaletli, biraz sebatli ol

Tutun verdiklerime

Daha ayağın takılmadan ruhunu düşürme

Ey insan

Ey et kemik kan

Sana verilen bela değil

Bela böyle bir şey değil

Sana bela vermedik

Şimdiye dek çektiğin ağrının sızının, döktüğün yaşın bin mislidir o

Benden bela isteme

Bak, hala doğudan doğuyor güneş

Hala doğumlar ölümlere denk

Hala şansın var senin

Gözünü aç

Sonsuz evrene bak

Hiçbir şey boşuna değil

Kendine gel insan

Biz sana bela vermedik

Sen kendine belalar yarattın

Şimdi o elindeki şarabı iç

Kadehini doldurana şükret

Ettirdiğin bunca lafı bir bir anlamak için kendine bir in bul

Ve insan olup dönene kadar siktir git."